Ferhat: ‘Als we teruggaan naar Turkije, ga ik Amstelveen wel missen’

AMSTELVEEN Tien verschillende culturen, allemaal wonen ze in Amstelveen. In deze tienweekse serie spreken we tien mensen uit de grootste nationaliteiten in de stad. Vandaag: Ferhat Micoogullari (55) uit Turkije.

TRADITIE In het lichte, vrolijke en gekleurde huis van Ferhat Micoogullari en zijn vrouw Özlem in het binnenste centrum van Amstelveen hangen grote, ronde borduurwerken boven de eettafel. Ze worden volgens de Turkse traditie gegeven bij een bruiloft, vertelt Özlem. Haar moeder, schoonmoeder en zussen borduurden mee. 

En zo is er meer dat in hun huis herinnert aan Turkije. Ze drinken er Turkse koffie, sterk en zoet. Ferhat waarschuwt dat je goed moet opletten dat je de kop niet helemaal leegdrinkt; het drabje onderin is sterk en korrelig. In hun tuin verbouwen ze Turkse specerijen en hangen er blauwe stukjes glas in de olijf- en walnotenbomen. 

HERINNERING De nazars, ronde amuletten, moeten het boze oog afwenden en zorgen voor geluk. Voor Ferhat en Özlem zijn ze vooral een fijne herinnering aan hun Turkije. Want ja, ze missen Turkije wel. 

Ze leerden elkaar kennen op de universiteit in Ankara; ze studeerden er allebei computertechniek. Inmiddels werkt Ferhat als IT-specialist bij de Verenigde Naties. 

MONDKAPJES Özlem werkte ook lang als computerspecialist, maar heeft inmiddels een eigen winkel. Tijdens de lockdown besloot ze er mondkapjes te verkopen, gemaakt van Turkse stoffen. “Ik wil niet klagen over het weer hier”, zegt Ferhat voorzichtig. “Maar ik mis het weer in Turkije. Het eten, de mensen, mijn familie en vrienden, de blauwe zee.” 

Twaalf jaar geleden woonden ze in Den Haag, maar ze voelden zich er eenzaam. Ze kenden er weinig mensen. Özlem stelde voor om naar Amstelveen te gaan, omdat ze wist dat er een grote Turkse gemeenschap was. “Daardoor voelen we ons hier thuis”, zegt Ferhat. “Het is hier heel open, iedereen groet elkaar. En we hebben hier veel vrienden.”

PENSIOEN Toch overwegen ze soms om later, als Ferhat met pensioen gaat, terug te verhuizen naar Turkije. “Going home”, noemt Ferhat het. “Maar ik wil wel de deur open houden naar Nederland, want ik vind het fijn hier.” 

Özlem is druk bezig met haar inburgeringsexamens, en ook Ferhat overweegt Nederlands te leren. “En wie weet, misschien als we teruggaan naar Turkije, ga ik Amstelveen wel missen. Het weer, het eten, en mijn vrienden.”

Andrea Huntjens en Esra Can

Dit artikel is mede tot stand gekomen door een bijdrage uit het Mediafonds Amstelveen.