Column Jacobine: Eerlijk beeld

AMSTELVEEN Vanaf het billboard kijkt een lachende vrouw mij aan. Een winkelpui op het Stadsplein in Amstelveen is volledig beplakt met haar gezicht. Het is een aangenaam en vrolijk beeld. Veel beter dan een verlaten etalage met ongewassen ramen waar achtergebleven spullen als wezen op de vloer liggen. Oude onverkoopbare spullen. Karton dat nooit is weggegooid. Zo’n verlaten ruimte geeft niemand een prettig gevoel. Het is alsof je ‘het falen’ in de ogen kijkt. Alsof je het ongeluk voelt wat de exploitant is overkomen. Werden de huren te hoog? Liepen de verkopen terug? Of was het personeelsprobleem onoverkomelijk? 

Onbewust associeert iedereen zich met dat wat hij of zij ziet. Steeds vaker lezen mensen om me heen geen nieuwsberichten meer. Het is te negatief. Er is te veel ellende. Liever wentelt men zich in een stroom van eindeloze beelden waarin mensen een wereld laten zien die ook ver van hun werkelijkheid staat, maar waar ze zich graag mee identificeren. Via tv en social media is er altijd materiaal waar je naar kunt staren zonder dat je moeite hoeft te doen om het te begrijpen. Korte, hapklare informatie, zoals het billboard op het Stadsplein. Het prent in dat de wereld vrolijk en gelukkig is. Daardoor voelen we ons vaak extra ongelukkig als we ons zelf rot voelen. Ellendig. Minderwaardig. Eenzaam misschien? Alles in en om ons heen schreeuwt dat dat gevoel onwenselijk is. Onacceptabel. Wanneer je je zo voelt, blijf dan weg en toon je niet. Want in onze maatschappij is steeds minder ruimte voor kwetsbaarheid en eerlijkheid.

‘Ik hou niet van zwakke mensen.’ Het zijn mijn eigen woorden geweest. Ik vond dat problemen er waren om opgelost te worden en dat je anderen daar nooit mee moest lastigvallen. Het heeft lang geduurd – ik tik bijna de vijftig aan – en inmiddels besef ik dat kwetsbaarheid verbindt. Zeg wie je bent en wat je voelt en je zult merken dat eenzaamheid verdwijnt. Ellendig gevoel trekt weg, en door te delen gaat dat sneller, als je jouw ‘ellendig lot’ tenminste accepteert en verder gaat. Laten we ons niet meer in de luren laten leggen door marketeers die ons willen laten geloven dat de wereld uit alleen lachende mensen bestaat. Denk zelf na! En voel. En mensen van het Stadsplein, mogen die plaatjes vervangen worden door beelden uit de natuur? Want de natuur liegt nooit en geeft een eerlijker beeld dan wat jullie tonen. 

Jacobine van den Hoek werkt en woont met haar man en drie zoons in Amstelveen. Ze schrijft wekelijks over dingen die zij meemaakt en haar opvallen.

www.jacobinevandenhoek.nl