Column Jacobine: Tik, tik

AMSTELVEEN Hoe laat is het? Half elf. Nog anderhalf uur voordat mijn volgende afspraak begint. Ik pers mijn lippen op elkaar. Er is nog tijd om iets anders te doen. Met een blik op mijn agenda besluit ik welke taken precies passen. In mijn werkkamer, thuis, achter mijn computer begin ik te typen, weliswaar nog niet in een flow, maar dat komt vanzelf wel. Met een beetje geluk... 

Beneden klinken stemmen. De jongens hebben vakantie en de roedel verzamelt regelmatig in onze woonkamer. Gezellig. Zeker. Maar sommige taken worden toch onmogelijk om te volbrengen, althans voor mij. Ik zou willen dat ik me kon afsluiten voor vrolijk gelach, schattig geroddel en vallende spullen als er gestoeid wordt. Had ik die gave maar. Toch stuur ik ze niet weg, natuurlijk niet, daarvoor zijn de kinderen me te dierbaar. Mijn schrijverij beperkt zich in de zomertijd nu eenmaal tot ‘gevonden uurtje’, waarbij mijn horloge mijn baken is. De wijzers sturen me met waarschuwende slagen aan. Tik, tik, je hebt nog even. Tik, tik, vergeet je niet iets? Tik, tik, tijd om te gaan.

Nog even naar de kapper. ‘Zal ik iets regelen voor de borrel?’ Zijn alle schoolboeken ingeleverd? Wat missen we nog voor de vakantie? ‘Lieverds, ga nog even naar de bibliotheek. Deze vakantie gaan jullie wel een boek lezen, hoor.’ Waar is die zwembroek nu gebleven? Passen die schoenen echt niet meer? Laten we nog voor jullie naar het buitenland gaan afspreken, we hebben elkaar al zolang niet gezien! Moeten we nog iets meenemen? Goed, regel ik. Tik, tik. Laten we gaan.

Badend in luxe beslissingen veeg ik het zweet van mijn voorhoofd. De temperatuur tempert het tempo en toch wil ik blijven hollen totdat de zomervakantie begint. Ik doe het, omdat het kan, en omdat ik er veel plezier aan beleef. ‘Jij, staat altijd aan,’ beweerde de fysiotherapeut gisteren. Het geeft onrust. Het geeft spieren waar hij de spanning vanaf moet halen zodat ik weer kan tillen, bewegen, sporten, want dat doe ik zo graag.

Twaalf uur. Het is tijd. Deze column moet ik afsluiten. Tik, tik. Tijd om laatste zaken voor de vakantie te regelen. Tijd om te beseffen dat de kinderen weer een schooljaar hebben afgesloten en ze met frisse moed een volgend jaar ingaan. Het is tijd om het jaar te vieren; de boog kan niet altijd gespannen zijn. Fijne vakantie.

Jacobine van den Hoek werkt en woont met haar man en drie zoons in Amstelveen. Ze schrijft wekelijks over dingen die zij meemaakt en haar opvallen.

www.jacobinevandenhoek.nl