Jacobine van den Hoek
Jacobine van den Hoek Tammy van Nerum

Column Jacobine: I want to help

6 april 2022 om 11:27 Column Column Jacobine Column Jacobine

AMSTELVEEN Karins haar waait op in de wind en werktuiglijk trekt ze de rits van haar jas omhoog tot aan haar kin. Met haastige stappen loopt ze naar de ingang van de voormalige winkel Van Diemen Fun Sports op de Handweg. Ze wil iets doen. Ze kan simpelweg niet passief toekijken hoe mensen – slechts enkele weken geleden leidden ze nog een normaal bestaan – nu zonder spullen en geld moeten overleven. De Oekraïense grivna is hier onwisselbaar en met slechts een koffer in de hand zijn de vluchtelingen bij ons aangekomen.

Onwennig kijkt Karin om zich heen. Het is druk en niemand spreekt Nederlands. ‘Hello, can I do something? I want to help you.’ Iemand glimlacht, een ander trekt de schouders op. Dan zegt iemand: ‘You can go to Life & Garden.’ De vrouw wijst naar het voormalig tuincentrum naast de winkel. ‘They need help.’

‘Kun je deze oprollen?’ In de loods van het voormalig tuincentrum liggen bergen spullen: jassen, gesorteerde kleding, kinderwagens en een Mount Everest aan ongesorteerde kleding. Er werken drie Amstelveense vrijwilligers en de rest komt uit Oekraïne. Terwijl Karin slaapzakken oprolt – deze gaan naar het oorlogsgebied – raakt ze aan de praat met Nadia. Ze vertelt dat ze is opgevangen door familie en nu met acht personen in een bovenwoning verblijft. In Oekraïne werkte ze als kok; misschien vindt ze hier werk.

‘Waar is behoefte aan,’ vraagt Karin. Als ze om zich heen kijkt, kan ze zich voorstellen dat er voldoende vrouwenkleding is verzameld. ‘Aan van alles,’ antwoordt een vrijwilliger. Ze is gepensioneerd en besteedt nu al haar tijd aan de opvang van Oekraïense vluchtelingen. ‘Er is veel behoefte aan persoonlijke verzorging, verband en medicijnen. Maar ook aan wasmiddel in kleine verpakking (het moet vervoerd en verdeeld worden) is een groot tekort. Intussen zijn Karins handen rood geworden van de kou. Maar ze blijft slaapzakken oprollen. Voor hen die het nodig hebben. Daarnaast zet ze een bericht in de straatapp en roept ze buren op om de juiste spullen bij haar in te leveren. Het voelt goed om de buurt te verenigen en er wordt enthousiast gereageerd. Behalve één buur: ‘Alleen voor Oekraïne?’ Al snel volgen andere meningen. Karin houdt zich wijselijk afzijdig en is blij als de discussie verstomt. ‘s Avonds komt ze tevreden thuis. Niemand kan de hele wereld redden, ook zij niet. Maar vele druppels vormen samen een poel.

Jacobine van den Hoek werkt en woont met haar man en drie zoons in Amstelveen. Ze schrijft wekelijks over dingen die zij meemaakt en haar opvallen.

www.jacobinevandenhoek.nl

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie