Een (te) lang uur

AMSTELVEEN Met een kritische blik kijk ik naar mijn hoofd in de spiegel van Strak Salon. Ik word altijd erg ongelukkig bij de kapper. Langer dan een half uur naar mezelf kijken valt me zwaar. En als mijn haren ook nog moeten worden geverfd en ik langer dan een uur op de kappersstoel moet blijven zitten en mijn hoofd wordt uitgedost met glimmende spaceslingers, als ik steeds meer lijnen en rimpels in mijn gezicht ontdek en ik mijn eigen hoofd bij elke minuut meer ga verafschuwen, dan beginnen mijn voeten na een half uur als vanzelf te bewegen. Klaar om weg te rennen.

Ik heb ontdekt dat het verstandig is om mezelf op te maken voordat ik naar de kapper ga. Met een flinke laag make-up als een Instagramfilter ziet mijn hoofd er minder beschamend uit. Elke keer als ik in de kappersstoel zit geef ik mezelf de opdracht: Maak je de volgende keer op. Doe het! Maar de realiteit is weerbarstig. Vaak ben ik gehaast voor een kappersbezoek en denk ik met geen haar op mijn hoofd aan mijn goede voornemens. Met slechts donkergekleurde wimpers en glossy lippen ren ik de kapperszaak in – vaak een paar minuten te laat – en kijk ik na het haren wassen wéér met een verongelijkte blik naar dat te langwerpige hoofd; te grote ogen, te kleine mond en een gezicht met veel te veel lijnen.

Waarom hebben kappers de gewoonte om stoelen voor spiegels te plaatsen? Onbegrijpelijk vind ik dat. Ik geef toe, het is niet prettig om tegen een muur te kijken en gluren naar buren via de spiegel heeft ook wel wat. Maar zou het niet nóg fijner zijn om de stoel te draaien, jezelf niet meer te zien en je te verkneukelen over de belachelijke kappershoofden van anderen? Dán krijg ik vast een beter gevoel over mezelf. Want zo erg als mijn buurvrouw er uitziet, zo erg kan het bij mij toch nooit zijn? Met opgestoken en losse plukken, en plat getrokken haren zien de meesten eruit als kuikens, die net door de schaal van hun ei zijn gekropen. Hilarischer wordt het niet.

Hoe lang duurt het voordat de ideale kapsalon is geboren? Tot die tijd verf ik mijn haren niet meer. Grijze haren heb ik bijna niet, zo is gebleken in c*tijd – voordelen van een lockdown. Wie weet wat de c*tijd doet met StrakSalon? Hoopvol volg ik haar ondernemerschap.

Jacobine van den Hoek werkt en woont met haar man en drie zoons in Amstelveen. Ze schrijft wekelijks over dingen die zij meemaakt en haar opvallen.

www.jacobinevandenhoek.nl