Wie in het Schinkelbos gaat wandelen maakt ook kans om de fitis te zien.
Wie in het Schinkelbos gaat wandelen maakt ook kans om de fitis te zien. Jenny Breij
Column IVN

Stilte in het Schinkelbos

11 juli 2020 om 09:00 Natuur en milieu

AMSTELVEEN Op een mooie ochtend in april fiets ik door het Schinkelbos op zoek naar de blauwborst. Ik heb mijn fototoestel bij me, maar kom er al snel achter dat ik beter mijn filmcamera mee had kunnen nemen. Het is hier namelijk onwerkelijk stil. Normaal ligt dit stuk bos onder de geluidsdeken van Schiphol, maar door het rondwarende virus produceert Schiphol dit voorjaar nauwelijks geluidsoverlast.

De beginakkoorden van The Sound of Silence hoor ik ergens in mijn hoofd opkomen. Enkele dagen later ga ik gewapend met filmcamera en microfoon op weg om zingende vogels vast te leggen. Normaal gesproken is dat een tantaluskwelling, net als je eindelijk een zingende vogel in beeld hebt, begint ergens op de luchthaven een vliegtuig aan een start of een landing. Dit voorjaar is alles echter anders. Een roepende rietgors in een struik is mijn eerste prooi, zingende rietzangers zijn mijn volgende trofee. Maar de blauwborst laat zich vooralsnog niet verschalken. In mei en juni bezoek ik nog vele malen het Schinkelbos en ik breid mijn verzameling zingende vogels gestaag uit. Als ik ergens eind mei weer op pad ben tref ik bij de ingang een gezin van de grote bonte specht aan. De jongen met hun rode petjes zijn nog wat onhandig en geven op een zeer luidruchtige manier aan hun ouders te kennen dat ze honger hebben. Wat verderop hoor en ik zie zingende fitissen, zwartkoppen, grasmussen, vinken en tuinfluiters.

Als ik verder fiets klinkt in het open gebied plotseling het wekkertje van de sprinkhaanzanger. Ik kan slechts een miniem fragmentje van dit bruine vogeltje vastleggen. Een stuk verder zie ik in een poeltje dodaarskuikens, die wachten tot een van hun ouders opduikt met een visje of een insect. Ook zwemmen hier meerkoeten, waterhoentjes en kuifeenden met hun kuikens. Ik fiets het bruggetje over en spits mijn oren om de zang van de blauwborst op te vangen. Uiteindelijk slaag ik erin om een zingend mannetje te filmen, wat een schoonheid.

Helemaal aan het einde hoor ik een nachtegaal zingen, bij de Oosteinderpoel, daar waar vroeger de vuilstort was. Enigszins pathetisch zou ik de nachtegaal uit willen roepen tot de Pavarotti onder de Nederlandse zangvogels. Naarmate de junimaand vordert en de maatregelen worden versoepeld begint de geluidsproductie vanaf de overkant van de Ringvaart weer toe te nemen. Eind juni ruik ik voor het eerst ook weer een lichte kerosinegeur. Het sprookje van het stille Schinkelbos loopt ten einde, maar de idylle van april, mei en begin juni kan mij nooit meer afgenomen worden.

IVN Amstelveen heeft op de website een beschreven wandeling door het Schinkelbos geplaatst, met informatie over de bloemen en de vogels die je onderweg kunt tegenkomen. Zoek op YouTube naar de film 'Stilte in het Schinkelbos'.

Henk Breij

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie