Melkboer in het Oude Dorp: 'Ik ga hier niet meer weg'

AMSTELVEEN Het Oude Dorp van Amstelveen is een uniek stukje stad en kent een rijke historie. In deze rubriek leest u de verhalen van bekende en minder bekende Amstelveners over het Oude Dorp. In deze aflevering: Cok van Velzen (80). Heeft u ook een verhaal dat u wilt delen? Stuur dan een e-mail naar oudedorp@amstelveen.nl.

Cok van Velzen is in 1939 geboren op 'het pleintje in het dorp'. Hij kent 'iedere hoek en steeg' van het Oude Dorp. Afgezien van een klein uitstapje van 4 jaar naar De Surmontstraat in Elsrijk heeft hij altijd binnen een straal van 400 meter gewoond.

MELKZAAK Vanaf zijn dertiende werkte hij in de melkzaak van zijn familie. Iedereen kende de kleine Cok. "We hadden vier uitbrengwijken in het Oude Dorp waar wij onder andere melk, flesjes yoghurt en eieren rondreden. Mijn ouders Piet en Marie, beide boerenkinderen uit Rijnsaterwoude, verhuisden rond de jaren '30 naar Amstelveen omdat ze een eigen melkzaak wilden beginnen. Ze kochten een stuk grond tegenover de Dorpskerk en lieten daar voor 8.000 gulden een huis bouwen. Mijn moeder opende hier een winkeltje en mijn vader, oom Cor en oudste broer Kees liepen in de wijk."

EIGEN WIJK Toen Cok's vader op 53-jarige leeftijd overleed, mocht de kleine Cok van 13 van zijn moeder kiezen: op de mulo blijven of een melkwijk lopen. "Bij mij ging de vlag uit! En dus kreeg ik een eigen wijk. Ik fietste langs het Smedemanplein, de Middeldorpstraat, de vroegere Fabriekssteeg, de Ouderkerkerlaan. Hierdoor ken ik nog steeds veel mensen, en zij mij. Ze gaven mij de sleutel, zodat ik spullen kon afleveren als ze niet thuis waren. Het was een erg gemoedelijke tijd. Dat bestaat tegenwoordig niet meer."

DORPSSTRAAT Cok woonde met elf familieleden in zijn ouderlijk huis aan de Dorpsstraat 30. Zijn vader en moeder, zeven kinderen, oom Cor en oma. "Op een gegeven moment belde een jongen uit Eindhoven bij ons aan. Hij ging bij KLM werken en zocht woonruimte. Mijn moeder zei meteen: 'Kom er maar bij'. Ik ben weleens met de trein naar zijn familie in Brabant gegaan. Daar heb ik op mijn 23ste mijn vrouw ontmoet. Op mijn 26ste zijn we getrouwd. We kochten een huisje in Elsrijk waar we 4 jaar hebben gewoond. Omdat mijn broer wilde dat ik hem uit de zaak kocht, hebben we dit huis verkocht en zijn we in mijn ouderlijk huis ingetrokken met mijn oom en moeder." Toen Cok begin 30 was opende Jac Hermans een supermarkt in Amstelveen.

Deze winkelketen kon goedkoper melkproducten leveren, waardoor er voor Cok niet veel meer te verdienen viel. Hij moest stoppen met zijn melkzaak.

HERINNERINGEN Cok heeft nooit de behoefte gehad uit Amstelveen te verhuizen. Er komen veel mooie herinneringen naar boven als hij door het Oude Dorp loopt. Zo ging hij vaak met zijn vriend Cees van der Horst een pilsje drinken in het cafeetje dat aan bioscoop Concordia vastzat in de Dorpsstraat. Maar ook minder mooie herinneringen uit de oorlog. Als kleine jongen werd hij op pad gestuurd om eten te stelen uit de gaarkeuken op Schiphol of naar het Amsterdamse Bos waar een aardappelveld lag. Hij wordt emotioneel als hij eraan terugdenkt. "Al met al heb ik een heel fijne jeugd gehad in het Oude Dorp.

BEKENDEN Tien jaar geleden heb ik mijn ouderlijk huis verkocht en samen met mijn vrouw een appartement aan het Veenendaalplein gekocht. Helaas overleed zij nog voor de verhuizing. Ik ken nog steeds veel mensen. Als ik op het balkon sta, roepen drie van de vijftien fietsers: 'hé Cok!' Het Oude Dorp is nu misschien minder gemoedelijk, maar ik ga hier niet meer weg."