Marco legde de blijdschap bij de toekomstige automonteurs vast. Links de Duitse initiatiefnemer van de school, naast hem Ysbrand.
Marco legde de blijdschap bij de toekomstige automonteurs vast. Links de Duitse initiatiefnemer van de school, naast hem Ysbrand. Marco Schoorl

Als vroege kerstengelen naar dankbaar Gambia: 'Een reis vol avontuur en nobelheid'

15 december 2019 om 07:00 Mensen

REGIO "We zeuren graag maar laten we toch vooral blij zijn dat we in Nederland wonen. Het is hier zo slecht nog niet." Marco Schoorl (32) en Ysbrand Agterhof (63) kunnen het weten. In een auto volgestouwd met hulpgoederen reden zij 8.500 kilometer naar Gambia. Een ware ontdekkingsreis.

Over hun avonturen, ervaringen en ontmoetingen zouden ze een boek kunnen schrijven. Op de vraag of ze de uitdaging ooit opnieuw denken aan te gaan, komt een eenduidig antwoord. "We hebben prachtige herinneringen aan de reis en dat willen we zo houden. We kunnen het iedereen aanraden want een activiteit als deze is ontwikkelingswerk van het zuiverste water." Nog eens teruggaan naar Gambia sluiten ze niet uit. "Maar dan voor vakantie. Het land intrekken en opnieuw heel veel aardige mensen ontmoeten, dat lijkt ons leuk."

TROUWE METGEZEL Corrupte ambtenaren, prachtige steden, blije kinderen, dankbare doktoren, woestijnhitte. Alles hebben de twee oud-collega's meegemaakt. Totaal andere koek dan docent techniek aan het Nova Collega in Haarlem (Ysbrand) en docent geschiedenis aan het Herbert Vissers College in Nieuw-Vennep (Marco). Vooral het Afrikaanse deel van de reis door Marokko, Mauritanië, Senegal en eindbestemming Gambia was heel bijzonder, ervoeren de beide vrienden nadat zij met hun 31 jaar oude Mitsubishi Pajero de oversteek van Spanje naar Marokko hadden gemaakt. Een trouwe metgezel die het niet één keer heeft laten afweten. Volgestouwd met hulpgoederen, tot op het dak aan toe. Een tas met kleren was alles wat ze voor zichzelf konden meenemen. Kleren die ze onderweg hebben weggeven.
Marokko is een prachtig land met ontzettend vriendelijke mensen.Marokko is een prachtig en veelzijdig land hebben ze ontdekt. Bijzonder noemen ze de zandduinen en het Rifgebergte waar je in het Nederlands wordt aangesproken door in Nederland geboren Marokkanen die zijn teruggekeerd of die er een tweede huis hebben. De medina van de oude koningsstad Fez, de blauwe stad Chefchaouen, de vele wegenbouwprojecten, de snel groeiende economie, de mannen hebben het beeld dat ze van Marokko hadden, behoorlijk moeten bijstellen. "Een prachtig land is het met ontzettend vriendelijke mensen."

ONVEILIG Een wereld van verschil met het arme en streng islamitische woestijnland Mauritanië waar pas in 2007 de slavernij strafbaar is gesteld. Ysbrand: "En waar mannen in enorme witte jurken de baas spelen en waar meisjes vanaf hun tiende worden vetgemest om op hun vijftiende te worden uitgehuwelijkt. Maar ook waar we kinderen dolblij hebben kunnen maken met niet meer gebruikte sportkleding van basisschool De Klimop uit Hoofddorp." Een onveilig land ook waardoor ze onder begeleiding van regeringsfunctionarissen in konvooi gereden hebben. Met dankbare gezichten bij binnenkomst in het land, vertelt Marco. "We moesten een wachtrij maken. Ys stond vooraan. Toen de grens na lang wachten openging drong iedereen voor. En toen Ys eindelijk aan de beurt was en zijn paspoort onder de scanner lag, begaf het aggregaat het waardoor er geen stroom meer was. Iemand uit ons groepje van vier auto's heeft het apparaat weten te repareren. De grensbewaking blij en wij blij. We konden verder."

SJACHERAAR Mauritanië uit, Senegal in. Kwestie van stempels halen en de Senegal-rivier oversteken zou je denken. Maar zo werkt het in dit deel van Afrika niet. Wil je aan vele uren of zelfs dagen wachten ontkomen dien je gebruik te maken van een fixer. Een sjacheraar die tegen betaling - een deel voor zichzelf en een deel voor de douaneambtenaar - zorgt dat je wat sneller de grens over kunt. Senegal, stabiel en redelijk welvarend,

beantwoordt aan het beeld dat Marco en Ysbrand van Afrika hebben. Groen, mensen in vrolijke kleding die allerlei spullen op hun hoofd dragen. Een dokterspost maken ze blij met verbandmiddelen en medicijnen. Zelf worden zij en de anderen van hun groepje blij in Dakar. "De ambassadeur van Nederland had op de prachtige residentie een diner voor ons georganiseerd. Met een gekke bek zeiden we tegen elkaar 'we lurken al het bier en de wijn op. Laat Mark Rutte maar betalen'. Het was een geweldige ervaring."

Het lijkt een druppel op een gloeiende plaat, maar het is wel een gouden druppel.VERRASSING Eindelijk dan bereiken ze Banjul, de hoofdstad van Gambia en tevens einddoel van de ontdekkingsreis waar Ysbrand nóg een bijzondere ontdekking doet. Namelijk dat praatgrage Marco óók zijn mond kan houden. "In Banjul stonden mijn vrouw Karin en onze dochter Zubayda op me te wachten. Een grote verrassing voor me. Marco wist het en heeft al die weken het grote geheim met zich meegedragen." Net als de auto's van de andere deelnemers aan de challenge wordt ook de Pajero geveild. Marco zelf prijst hem aan. "Ik verkoop geen auto, maar een voertuig met een ziel", laat hij weten en ziet er 2.800 euro voor betaald worden. Niet gek voor een auto waar ze zelf 1.500 euro voor hebben neergeteld. In totaal brengen de tien auto's 42.000 euro op. Bestemd voor Stichting Scholenplan Gambia waardoor met name meisjes studies kunnen volgen die het land ten goede komen: arts, docent, verpleegkundige. Inmiddels is de eerste lichting afgestudeerd. "Het heeft effect dus", constateert het tweetal. "Het lijkt een druppel op een gloeiende plaat, maar het is wel een gouden druppel."

KERST Bij een technische school in Banjul waar jongens uit sloppenwijken een opleiding tot automonteur volgen leveren Ysbrand en Marco gereedschap af dat bij het Nova College in Haarlem niet langer gebruikt werd. De emoties lopen hoog op. "Het lijkt wel kerst", krijgen de twee engelen van de Duitse initiatiefnemer te horen. Een kliniek in Banjul verblijden ze met oogmeetapparatuur. Toeval bestaat niet, laat Marco met een brede lach weten. "Tijdens Hoofddorp Culinair raak ik zomaar in gesprek met Lennart Akkerman van Zien! Optiek. Blijkt dat hij nog meetapparatuur heeft staan dat hij niet meer gebruikt. Voor het goede doel mag ik het komen ophalen."

Wat Ysbrand en Marco tijdens hun bijna vier weken durende ontdekkingsreis vooral duidelijk is geworden is dat al het geld dat Europa en dus ook Nederland besteedt aan vluchtelingenopvang en grensbewaking veel beter gepompt kan worden in de lokale economieën. "Niemand vindt het leuk om huis en haard te verlaten. Ons geld daar betekent vooruitgang. Als ieder Europees land een bepaald ontwikkelingsland zou adopteren zijn we al een heel eind."

Frans Witteman

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie