Black-Friday-virus

Jacobine van den Hoek werkt en woont met haar man en drie zoons in Amstelveen. Ze schrijft wekelijks over dingen die zij meemaakt en haar opvallen.

'Ik ga er even heen om de gekte van dichtbij te zien en om er een column over te schrijven.' Ik zei het vanmorgen tegen een vriendin. Zo gezegd, zo gedaan. Op de fiets trap ik naar het Stadsplein in Amstelveen. Bij aankomst bevind ik mij in een zee van geparkeerde fietsen. Het is druk, heel druk. Ik lach al op voorhand en verkneukel mij over de taferelen die ik zo zal zien. Gek is het, dat winkelend publiek. Graaiers! Wandelend langs de vrijdagmarktkramen zie ik vrouwen met grote shoppers en tassen. Schreeuwerige reclameborden benadrukken de beste aanbiedingen en bij sommige winkels staan verkopers met borden in de handen.

Ach, denk ik, als ik langs mijn favoriete make-up winkel loop, een nieuwe lippenstift heb ik nodig. Eén. Ik hoef er maar één. En ik weet precies welke kleur; altijd dezelfde. Het is dringen bij Kiko. Dames met opgeplakte wimpers en een dikke laag make-up snuffelen door de spullen. 'Nee,' hoor ik een verkoopster zeggen. 'Vandaag kunnen we geen kleuradvies geven. U ziet hoe druk het is.' Het meisje dat kennelijk twijfelt over kleur en kunde kijkt om zich heen en pruilt met haar lip. 'Morgen,' zegt de verkoopster vriendelijk. 'Morgen kunt u terugkomen en kan ik u verder helpen. Vandaag helaas niet.'

Banend langs graaiende armen pak ik mijn lippenstift. Er liggen er nog twee. En dan zie ik het bordje: 3+3 gratis! Er gebeurt iets in mijn hersenen. Een krakerige rekenmachine begint te lopen. Drie aankopen, en drie voor niets! Gratis? Voordat ik het weet pak ik de laatste twee lippenstiften en snuffel door de rest. Een oogschaduw? Een oogpotlood? Ik heb het niet nodig, maar ja… Zes stuks reken ik uiteindelijk af, en ik krijg de helft voor niets. Het beloningssysteem in mijn hersenen werkt op volle toeren. En ik wil meer. Ik ben er nu toch.

Van de Nike-Tech joggingbroek waar mijn zonen het liefst dagelijks in lopen koop ik er drie. Want of ik ze nu koop, of later. Dit moment moet ik grijpen. Ik ben toch geen dief van mijn eigen portemonnee? En dan zie ik de laarzen. Onweerstaanbaar mooi. En uiteraard in de uitverkoop! Ik realiseer me dat ik me moet inhouden en dat ik me niet gek moet laten maken. Maar het is al te laat, ik ben besmet. Het Black-Friday-virus heeft me aangestoken en volledig weerloos gemaakt.

www.jacobinevandenhoek.nl