Jan-Willem Meij bij zijn afscheid als sociaal beheerder van De Meent.
Jan-Willem Meij bij zijn afscheid als sociaal beheerder van De Meent. Naomi Heidinga

Jan-Willem Meij neemt afscheid als beheerder van De Meent

4 december 2019 om 15:07 Overig

AMSTELVEEN Jan-Willem Meij trad afgelopen vrijdag terug als sociaal beheerder van De Meent. Bij hem is een klein jaar geleden de spierziekte ALS vastgesteld. Toch wil hij zijn werk bij het ontmoetingscentrum zo lang mogelijk voortzetten, al heeft hij vanaf deze week niet meer de dagelijkse leiding. In een bomvolle Meent sprak hij vrijdag tijdens een emotionele bijeenkomst familie, vrienden en vrijwilligers toe. "Lieve mensen, kijkt u even om u heen. U allen heeft De Meent gemaakt tot wat het nu is."

Het is een drukke woensdagmiddag als altijd in De Meent. In zijn laatste week als beheerder loopt Jan-Willem Meij er tussen op en neer, hier en daar een knuffel uitdelend. Moeders met kinderen eten een tosti voor ze naar hun muzieklessen gaan, cursisten kunstgeschiedenis staat aan de bar en aan verschillende tafels zitten een inburgeringscursus en een handwerkclub. Meij oogt gezond,sterk, vrolijk en heeft zijn situatie volledig in de hand. Het praten gaat wel steeds moeilijker door de spierziekte, maar zijn energie is onaangetast.

Hij heeft besloten om de dagelijkse leiding over te geven aan Eddie Springer, die hij de afgelopen maanden heeft ingewerkt, maar aan het werk te blijven zo lang het gaat."Beheerder zijn is een leuk vak, ik geniet er enorm van. Ik vind het altijd heerlijk om hier te zijn. Ik wil blijven helpen. Ik ga weg en door. Dat bén ik ook. Ik wil niet de ziektewet in. Participe heeft me die vrijheid gegeven. Op de achtergrond kan ik nog heel veel doen voor De Meent, mijn kop is prima. Ik woon hier 500 meter verderop en mijn benen zijn 100%. Dus zolang ze mij de ruimte geven en ik loop niet in de weg, wil ik blijven helpen en adviseren. Kijk, ik heb een ziekte, maar ben niet ziek."

Het voelt niet als een afscheid, want het werk in De Meent is nooit af

Hoe voelt hij zich deze laatste week? Meij: "Ik heb nog steeds niet het gevoel dat ik wegga. Het voelt niet als een afscheid, want het werk in De Meent is nooit af. Alles is hier constant in beweging en je bent altijd bezig met het werk dat er aan vast zit, van nieuwe groepen en activiteiten." Zijn afscheidsreceptie heeft als motto 'Bedankt, tot maandag'. Ook dat is een paradox. Meij neemt afscheid, maar begint vanaf maandag direct 40 uur per week in zijn nieuwe rol.

Meij trad 26 jaar geleden in dienst bij wijkcentrum Westend en stapte na 3 jaar over naar De Meent. staan. Een aantal jaren geleden werd hij nog ontslagen. De nieuwe leiding vond hem 'te hoog opgeleid' voor zijn functie. Het gebeurde in een reorganisatie bij de wisseling van de wacht tussen Cardanus en AanZ/Participe. Vrijwilligers en bewoners reageerden furieus en stonden letterlijk met spandoeken voor de deur; ze accepteerden niet dat 'hun' Jan-Willem zou moeten vertrekken. Geschrokken trok de werkgever het ontslag in.

ALLESWETER Meij: "Wat ik probeer te zeggen is dat ik dit werk 23 jaar heb volgehouden dankzij de vrijwilligers. Ik ga geen afscheid nemen, maar bedankt zeggen tegen iedereen voor de steun van de afgelopen jaren. Ik vergelijk De Meent altijd met een schakelketting. Je hebt hier huurders, de gemeente, Participe, vrijwilligers en gebruikers. Dat zijn allemaal schakels die elkaar nodig hebben. Ik ben ook een schakel, die anderen motiveert om hun taken te doen." Met pretlichtjes in zijn ogen: "Hoeveel vrijwilligers denk je dat we hebben? Het zijn er 150. Daarvan zijn er 50, die 1 keer in het jaar iets doen. Zoals het Huttendorp, maar ja, dat is ook veel meer werk. Die mensen zijn net zo belangrijk als iemand die elke donderdag komt helpen. De Speelstuif, daar komen ieder jaar twee maal 500 kinderen. De Meent is dan een groot speelparadijs. Acht vrijwilligers zijn het hele jaar aan het voorbereiden en op de dagen zelf lopen er nog eens 50 of 60 rond. De naam van mijn functie is sociaal beheerder, maar die dekt eigenlijk de lading niet. Ik ben eigenlijk zakelijk leider. Maar het gaat niet om de naam van de functie. Lachend: "Ze noemen mij baas allesweter."

PLEXAT Weer die pretlichtjes in zijn ogen als hij bij de koffie vertelt over twee ruimtes die hij onlangs in De Meent verbouwde tot één. "Weet je hoe we dat zaaltje nu hebben genoemd? 'Plexat'. Hier in De Meent is er altijd plek zat. Hier kan je altijd alle mogelijkheden benutten. Dat vind ik het leukste wat er is. Ik heb zoveel contact met vrijwilligers, daar kan ik mijn hele ei in kwijt. 99% van de tijd kan ik genieten van wat hier gebeurt. Als ik een vraag krijg probeer ik het op te lossen. En dat lukt ook in 99% van de gevallen. Ook al moeten we ons in rare bochten wringen, we komen er wel." Jan-Willem heeft zijn bekende bureau inmiddels voor opvolger Eddie vrijgemaakt. Zelf neemt hij zijn oude bureau weer in, tegen de muur aan de andere kant van het kantoor bij de ingang. Voor de foto wil hij nog wel even plaatsnemen aan het inmiddels opgeruimd bureau van Eddie, waar hij zelf altijd een enorme chaos van papieren onderhield. "Wat ik nodig heb, trek ik altijd zo tevoorschijn."

AFSCHEID Dan is er vrijdag de bijeenkomst, De Meent is bomvol.

Geflankeerd door wethouder Ellermeijer komt ook wethouder sociaal domein Marijn van Ballegooijen binnen. "Jij hebt een enorme moed getoond, door je zo kwetsbaar op te stellen. Het zou een mooiere samenleving zijn als we dat allemaal zouden wat vaker zouden doen", zegt van Ballegooijen in een toespraak, nadat hij het gedicht 'Herfst' van Rainer Maria Rilke voordroeg. Er komen veel sprekers voorbij. Jan-Willem wordt door de gymnastiekvereniging ODIN/FIT tot erelid benoemd. Uiteraard treden de Concertina's op. De kleinzoon van Jan-Willem rent dwars door alle sprekers heen en zoon Jelle haalt herinneringen op aan hoe hij als klein jochie dacht dat zijn vader altijd in dat hokje bij de ingang zat.

 U allen heeft De Meent gemaakt tot wat het nu is

Tot slot spreekt Jan-Willem zelf via een spraakcomputer. "Lieve mensen, kijkt u even om u heen. U allen heeft De Meent gemaakt tot wat het nu is. (..) De Meent, daar zit muziek in. Naast de vele koren en de Concertina's hoor je op de achtergrond altijd muziek, al 38 jaar verzorgd door Jan Demming, vrijwilliger van het eerste uur. Ik dacht mijn toespraak ook aan die muziek op te hangen. Ik dacht aan: 'Time to say goodbye', maar ik ben nog niet weg, Trouwens, 'I never can say goodbye', ik hou het voorlopig bij 'We'll meet again. Of beter gezegd: Bedankt, tot maandag."

VAKANTIE Bij de borrel en soep na afloop is Jan-Willem overal tegelijk. Vrijwilliger Annemarie de Bood: "De deur van zijn kantoor staat altijd open. Iedereen is er welkom". De mensen houden van Jan-Willem, hij heeft iets ontwapenends. Zijn vrouw Jacqueline weet precies wat het is. Ze zag haar man voor het eerst toen ze 16 waren. Ze bleef maar over hem praten tegen een vriendin totdat die zei: 'volgens mij ben je gewoon hartstikke verliefd'. Samen met zijn vrouw Jacqueline fietste Meij afgelopen voorjaar naar Santiago de Compostela, een tocht die ze al lang van plan waren. Het werd een pittige, maar onvergetelijke vakantie. Jacqueline Meij "We belandden tijdens de tocht in een enorm groot veld vol rode klaprozen. Dat was prachtig." Ze wijst naar de foto van het moment die op de uitnodiging voor de afscheidsreceptie prijkt. Meij, een paar dagen voor de receptie aan de koffie: "Ik heb zo'n mooie tent opgebouwd met al die schakels. Mensen zeggen: 'wat erg dat je moet stoppen!' Maar dan zeg ik: ik hoef het niet los te laten, omdat het nooit af is. Ik blijf gewoon doorgaan met alles wat er nodig is om De Meent draaiende te houden."

Het gedicht 'Herfstdag' van Rainer Maria Rilke over de troost van een herfstdag (Rainer Maria Rilke) dat door wethouder van Ballegooijen werd voorgedragen kunt u hier lezen (even naar beneden scrollen voor de Nederlandse vertaling).

Het gedicht over Jan-Willem Meij van de Stadsdichter van Amstelveen vindt u hier.

Matthijs den Hollander

Afbeelding
Afbeelding
Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie