Afbeelding
Tammy van Nerum

Altijd tegelijk

10 oktober 2019 om 15:15 Lokaal/Column

Jacobine van den Hoek werkt en woont met haar man en drie zoons in Amstelveen. Ze schrijft wekelijks over dingen die zij meemaakt en haar opvallen.

'Hoe lang draait ie al? Of regent het?' Ik kijk naar buiten. Het is droog. 'Ik heb hem zeker drie uur geleden aangezet.' Geërgerd loop ik naar de keuken. De motor van de afwasmachine draait als een dolle. Zodra ik het deurtje opentrek walmt de damp me tegemoet; de vaat is droog en klaar voor gebruik. Maar daar denkt de machine anders over. We proberen van alles: we verwijderen elementen, maken schoon, drukken op knopjes, halen de stroom eraf en spreken hem liefdevol toe. Niets helpt. Het ding blijft werken als een lid van het Russische Rode Arbeiders- en Boerenleger.

In onze keuken wordt elke centimeter benut. De vaatwasser is smal zodat er ruimte is voor de wasbak. Een extra kastje kan geen kwaad. 'Laten we gewoon gaan afwassen,' stel ik voor. 'Eigenlijk is het zo gedaan. Op vakantie ging het toch ook? En kijk, dan pakken we niet elke keer een nieuw glas of bord. Afwassen is beter voor het milieu en we krijgen extra opbergruimte.' Vol verbazing kijken onze zoons mij aan. 'Serieus?' 'Ja. Pedagogisch is het ook verantwoord: we krijgen allemaal een vaste taak in de huishouding. Jullie doen na het eten de afwas.' Verbijstering is hun antwoord.

Een half jaar duurde het. Daarna is het experiment afgelopen. Steeds vaker stapelde het servies zich op, op het aanrecht. Steeds vaker mopperden we over troep. Op een zonnige middag fietste ik na de zoveelste ergernis, met wapperende jas naar Koudijs: 'We hebben een nieuwe vaatwasser nodig.'

'Wat is dat nu?' Mijn man en ik zitten 's avonds op de bank en kijken verschrikt op als we boven gebonk horen. Daar waar onze zoon ligt te slapen, lijkt iemand de boel te verbouwen. Ik ren naar boven. De wasmachine is een eigen leven gaan leiden. Huppelend stuitert hij over de vloer. Als een geoefend lid van de ME druk ik hem tegen de grond, maar het ding is eigenwijs en blijft doordrammen. Tenslotte druk ik op de stopknop en haal de druipende was eruit.

Ditmaal is het direct duidelijk. We hebben een wasmachine nodig en neigen om met een paar klikken op internet een nieuwe te bestellen. Morgen in huis. Maar dan denk ik aan Koudijs, aan onze lokale ondernemers, en de aardige Koudijs-installateur. Vijf dagen wachten we. De stapel was puilt bijna tot aan het plafond. Maar dan is hij er weer. De aardige meneer.

https://www.jacobinevandenhoek.nl/

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie