Koningsdag

Jacobine van den Hoek werkt en woont met haar man en drie zoons in Amstelveen. Ze schrijft wekelijks over dingen die zij meemaakt en haar opvallen.

Brede mannen in een T-shirt dragen stalen buizen naar het midden van de weg. Het wordt een kunstwerk. Groot en imposant. Met kracht verankeren ze de palen. De houten vlonders zullen de vloer gaan vormen voor alle optredende artiesten. Want elk jaar is het feest op Koningsdag en blokkeert de stellage de Oude Karselaan en prijken de trotse letters van Abina boven het podium.

Verderop op de Amsterdamseweg, hurken drie kinderen. Met de tong tussen de lippen plakken ze plakband op de stoeptegels, de ruimte met precisie afbakenend. Hier zullen ze hun oude speelgoed verkopen, en daar de zelfgebakken cakejes. Geconcentreerd vormen ze de letters van hun naam binnen de gemarkeerde ruimte. Nog even en dan kunnen ze hun territorium innemen. De wekker is al gezet.

Handige vaders leggen in schuurtjes de laatste hand aan een met planken en lepels gebouwd werpspelletje. In de woonkamer blazen kinderen de ballonnen op; niet te groot en niet te klein. En ook de eieren die op de grote dag mogen worden geworpen zijn al ingekocht. Zo nu en dan schieten ze in de lach om het idee dat zo'n ei te pletter zal slaan op een betalende klant.

Ook in ons huis is de voorbereiding in volle gang. In mijn slaapkamer liggen stapeltjes kleren. Spelletjes zijn uit de kast getrokken en in een tas gepropt - het mag niet te veel ruimte innemen - en ik ben al zeker drie keer naar de supermarkt gegaan omdat ik toch weer iets ben vergeten. 'Kom, laten we vroeg naar bed gaan, spoor ik onze jongens aan. 'Het wordt morgen een lange dag, en de wekker gaat af om vier uur.'

Het is bewolkt en het miezert een beetje als we uren later met slaperige hoofden buiten staan. Het licht van de lantaarn beschijnt de auto's in de straat; het is alsof ik naar een decor kijk. Onze doorgaans zo actieve jongens kruipen stilletjes op de achterbank en trekken hun dekbed weer over zich heen. Met een beladen auto rijden we langs de hekken die onze straat over een uurtje zullen afsluiten. We passeren het podium van Abina en lachen om enkele 'die-hards' die op deze vroege ochtend al naast hun tafeltje zitten om waar te verkopen. Dit jaar voor ons geen Koningsdag. Geen gestruin op de vrijmarkt. Nee, dit jaar vieren wij Koningsdag in Frankrijk.

www.jacobinevandenhoek.nl