Simone: ‘We drinken thee de hele dag door, dat is echt heel Engels aan mij’

AMSTELVEEN Tien verschillende culturen, allemaal wonen ze in Amstelveen. In deze tienweekse serie spreken we tien mensen uit de grootste nationaliteiten in de stad. Vandaag: Simone Roberts-Kaan uit Groot-Brittannië.

GEWOON DOEN Het was bijna toeval, de manier waarop Simone Roberts-Kaan in Amstelveen terecht kwam. Ze woonde vanwege een werkopdracht in Parijs, en was gehecht geraakt aan de stad. Toen het einde van de opdracht in zicht kwam, kreeg ze een berichtje van haar werk: er was een plekje vrijgekomen in Amsterdam. 

Ze besloot eens in de stad te gaan kijken, en werd op slag verliefd. “Ik zat op een terrasje op de Nieuwmarkt en het was mooi weer”, zegt Simone. “En toen dacht ik: laat ik het gewoon doen.” Haar gedachte: als Nederland niets voor haar bleek te zijn, kon ze altijd terug. Maar ze bleef. Inmiddels al veertien jaar.

NAAR AMSTELVEEN Al in de eerste week in haar nieuwe stad leerde ze in een tapasrestaurantje in Amsterdam haar man kennen, een geboren en getogen Amstelvener. En na een aantal jaar in een klein appartementje in de Staatsliedenbuurt, verruilden ze het drukke Amsterdam voor een rustige woonwijk in Amstelveen. Daar wonen ze inmiddels vijf jaar.

ENGELSTALIGE BUBBEL Simone voelt zich thuis in Nederland. Engeland, waar ze dus al jaren niet meer woont, mist ze dan ook niet. “Ik spreek Nederlands, dat helpt een hoop”, zegt Simone. 

Want juist omdat je in Nederland gemakkelijk kunt wonen zonder de taal te leren, doen veel - vooral Engelstalige - mensen dit niet, denkt Simone. “Je kan makkelijk zonder, maar je mist zo veel als je in je Engelstalige bubbel blijft hangen.” En daarom heeft ze zich van begin af aan gemengd met Nederlanders. “Ik heb talen gestudeerd, en dus ging die cursus Nederlands me ook vrij makkelijk af.”

THEE In de lockdown werd haar drang naar Engeland wel steeds groter. “Vanochtend nog zat ik huilend aan de keukentafel, want ik mis mijn ouders en zussen ontzettend”, zegt Simone. Ze hebben veel contact. Haar moeder stuurt geregeld pakketjes vanuit Engeland. “Met heel veel spullen, maar vooral met thee”, zegt Simone. 

Het lijkt een cliché, ze geeft het toe, maar het meest Engelse aan haar is haar theegebruik. “Zwart, en met melk, dat is de enige manier.”

Ook haar man is van rooibos overgestapt op Engelse thee met melk. “We drinken het de hele dag door. Dat is wel echt heel Engels aan mij.”

Andrea Huntjens en Esra Can

Dit artikel is mede tot stand gekomen dankzij een bijdrage uit het Mediafonds Amstelveen