Dominique Deutz neemt afscheid van Schouwburg Amstelveen

AMSTELVEEN Na 24 jaar neemt Dominique Deutz afscheid als directeur van Schouwburg Amstelveen. Ze wist al een tijd dat het afscheid er aan zat te komen, maar toch valt het haar zwaar: het theater is haar leven. "Ik zal mijn theaterfamilie gaan missen."

Of ze al aan het aftellen is? Dat wordt haar de laatste weken vaak gevraagd. Iedereen wil weten hoe ze naar haar afscheid kijkt. Goedbedoelde opmerkingen zijn er, bijvoorbeeld over waar ze straks allemaal tijd voor heeft. Maar het theater is haar leven. Een functie bij de Schouwburg is een roeping, in plaats van een negen-tot-vijf-baan. Naast het werk op kantoor moeten voorstellingen worden bezocht, om tot een goede programmering te komen.

Sentimenteel wil ze er niet over doen. "Ik heb weleens andere afscheidsbijeenkomsten bezocht van collega-directeuren, waarbij ze met luid applaus werden bedankt voor hun inspanningen en verdiensten. Zo moet mijn afscheid niet worden." In plaats daarvan is het programma bedoeld voor de mensen die de afgelopen 24 jaar belangrijk zijn geweest voor de Schouwburg. Het afscheid vindt maandag 15 april plaats.

24 jaar geleden, toen ze aan de klus begon, heette de Schouwburg nog Cultureel Centrum Amstelveen (CCA). Het Stadsplein was een parkeerplaats en er stond een ander gebouw dan nu. Het CCA stond niet op eigen benen, maar was een gemeentelijke dienst. Twee directeuren die naam en faam hadden gemaakt binnen de theaterwereld, waren haar voorgegaan. Ze haalden grote namen naar Amstelveen, zetten het CCA op de kaart. Het waren rijzige heren, mannen van statuur. Heel anders dan zij, die een vlakkevloer theater had gerund in Amersfoort, minder bekend was en geen auto had.

"Toen ik de baan accepteerde, was er drie jaar lang geen directeur geweest. De medewerkers werkten op eilandjes, waren gewend voor zichzelf te vechten." In het begin was het daarom voor alle partijen wennen. "Het eerste wat we hebben afgeschaft was de prikklok. Medewerkers waren als ambtenaren gewend in- en uit te klokken. Iemand hield bij wanneer men pauze nam."

Deutz was opeens zelf ook ambtenaar en moest verantwoording afleggen aan de gemeenteraad. "Ik wist weinig van bestuurlijke regels. Vaak was dat een voordeel, maar daardoor ben ik ook weleens de fout ingegaan. Bijvoorbeeld bij de installatie van de trekkenwand. De werkzaamheden vielen door arbowetgeving duurder uit dan begroot. Omdat het project in de zomer werd uitgevoerd, kon ik de verantwoordelijk wethouder niet bereiken voor een akkoord voor de overschrijding van het budget. Je had toen nog geen mobieltje. De werkzaamheden uitstellen ging niet, de programmering stond vast, er waren afspraken met artiesten gemaakt. Dus heb ik akkoord gegeven. Toen de wethouder terugkwam van vakantie was hij woest. Ik heb mijn excuses aangeboden, maar daar wilde hij niet direct van weten. Het vel werd me over de oren getrokken."

In 1998 werden CCA en gemeente gescheiden. Het Cultureel Centrum werd een stichting. Deutz hoefde niet langer verantwoording af te leggen aan de gemeente, maar aan een bestuur. De overgang werd aangepakt om de organisatie te veranderen. "Cultureel ondernemerschap was nodig." Niet langer konden er eilandjes bestaan, er moest worden samengewerkt. "In plaats van dat we bijvoorbeeld één medewerker hadden die specifiek het licht óf geluid kon doen, wilden we dat het technisch personeel alles zou kunnen: licht, geluid en ook het onderhoud en beheer van het gebouw."

In 1999 werd het CCA de Schouwburg Amstelveen. Een stapje in de goede richting wat betreft het imago van het theater, "Amstelveen had het predicaat 'oud publiek'. Samen met het team is er hard gewerkt om van dat stigma af te komen." Bijvoorbeeld door een bredere programmering neer te zetten. "Toen ik hier kwam, vonden hier nog geregeld sherrymiddagen plaats."

In 2001 werd de foyer verruimd, eigentijds ingericht en kwam de Kleine Zaal erbij. Hierdoor nam het aanbod toe. "In het begin hadden we vier jeugdvoorstellingen, nu zijn het er veertig. Ook zijn er meer dansvoorstellingen. Wie naar de programmering kijkt, ziet dat er voor ieder wat wils is." Onlangs werd de filmzaal vernieuwd. "In 2012 besloot de gemeente geen subsidie meer te verlenen voor film. We hebben besloten toch films te blijven aanbieden. In plaats van alleen art house films, kiezen we nu ook voor populairdere titels. Met succes, want het aantal bezoekers is bijna verdubbeld."

De toekomst van de Schouwburg ziet er goed uit. "Mijn opvolger kan met het team meedoen aan de Champions League." Ze doelt op de uitbreidings- en renovatieplannen voor de cultuurstrip in Amstelveen. "Ik had het graag willen meemaken. Maar ik heb er het volste vertrouwen in. Ik zie dat mijn mensen dezelfde passie voor theater hebben als ik en zich met hart en ziel voor de Schouwburg inzetten."

Naomi Heidinga