Sander Vastenhout: ‘We gaan langzaam maar zeker weer van het slot’

AMSTELVEEN Sander Vastenhout is locatiemanager bij Ons Tweede Thuis in de Maccabiadelaan in Amstelveen. Daar verblijven mensen met een ernstige meervoudige beperking, mensen met autisme, psychiatrische problematiek, gedrag: een intensieve doelgroep.

“Interessant en erg leuk om deze mensen te ondersteunen in hun dagelijks leven, maar het kost veel tijd en energie. En toen was daar ineens corona”, vertelt Sander. Hij is niet voor een kleintje vervaard maar corona was wel een heel pittige uitdaging: “We wilden natuurlijk voorkomen dat er iemand ziek werd, maar bij onze bewoners is anderhalve meter afstand houden echt niet realiseerbaar. Ze begrijpen het niet en zijn afhankelijk van onze fysieke nabijheid om de dag goed door te komen.”

INGRIJPENDE MAATREGELEN “We zijn serieus aan de slag gegaan met de beschermende maatregelen waar we wel wat mee konden: mondkapjes, handen wassen, binnen blijven en geen bezoek meer. En toch heeft 67procent van onze cliënten corona gehad en een aantal van hen was erg ziek. Ze kregen te maken met maatregelen die zeer ingrijpend waren in hun dagelijks leven. In isolatie op hun kamer of op de verpleegafdeling die we binnenhuis georganiseerd hadden. Begeleiders liepen in blauwe overalls met maskers voor en handschoenen aan.”

VERPLEEGAFDELING Gelukkig was de verpleegafdeling op de voorziening zelf. “Ons Tweede Thuis heeft een eigen ‘corona ziekenhuis’; in Hoofddorp maar dat was voor onze bewoners geen optie. De verplaatsing naar een onbekende omgeving zou echt te veel stress hebben opgeleverd. Nu bleven ze thuis en kregen ze de noodzakelijke verpleging en quarantainemaatregelen. Het bleek een mooie oplossing waar de bewoners zich redelijk in konden schikken. Hun begeleiders waren natuurlijk deels onherkenbaar, maar de vertrouwde stem en de bekende ogen maakten veel goed.”

SUPER HANDS “Voor ons betekende het meer werk... veel meer werk!”, zegt Sander. “Een andere logistiek, andere indeling van cliëntengroepen, rooster aanpassingen en de noodzaak van extra medewerkers om de nodige zorg en verpleging te bieden. Die medewerkers waren er natuurlijk niet zomaar, zeker niet met chronische personeelstekorten in de zorg. Wat waren we dan ook blij met de ‘Super hands’: Onze eigen collega’s van andere voorzieningen die ons kwamen versterken. Niet alleen verpleegkundigen maar ook begeleiders. Mensen die, vaak buiten hun eigen rooster om, de schouders eronder zetten. We voelden ons echt gedragen in deze heftige tijd.”

VAN HET SLOT Sander besluit: “Nu zijn onze bewoners en een groot deel van de medewerkers gevaccineerd. We blijven goed opletten maar de kans dat iemand ernstig ziek wordt door corona is heel klein. Ik ben daar erg blij mee. Niet alleen vanwege de verminderde angst voor besmetting, maar ook omdat we langzaam maar zeker weer van ‘het slot’ gaan. We mogen weer naar buiten met onze bewoners, boodschapjes doen, ouders en familie zien, kortom weer onderdeel worden van de samenleving!”

Sander en collegae hebben nog geen zorgcompliment ontvangen. Draagt u deze kanjers ook een warm hart toe? Verwen ze en help mee door te doneren aan de actie Zorgcompliment 2021, een initiatief van helponsuitdebrand.com.