Afbeelding
Tammy van Nerum

Column Jacobine: De Zonneweide

15 september 2021 om 11:30 Column Column Jacobine

AMSTELVEEN Met zijn fiets aan de hand, een rugzak op zijn rug en een matje op de bagagedrager spreekt hij me aan. Ik schat hem een jaar of veertig. Hij draagt een korte broek, een T-shirt, heeft een krullende haarbos, bolle wangen en een guitige lach. Ik ren hem tegemoet als hij mij staande houdt. ‘Mag ik je iets vragen? ‘Natuurlijk.’ Ik haal mijn oortjes uit mijn oren en vraag wat ik voor hem kan doen. ‘Ik zoek een nudistenplek. Die moet hier ergens zijn?’ ‘Klopt.’ Ik wijs hem de weg. ‘Het ligt verscholen tussen de bomen, maar ik vraag me af of het is opengesteld. Werklui waren er laatst druk aan het werk.’ Wat ik niet zeg is dat het me ook was opgevallen dat het woordje ‘naakt’ of ‘nudisten’ was weggekrast op het naambordje. Ik weet nog dat ik me afvroeg of een luie ambtenaar dat had gedaan of een fanatiekeling die er ‘iets’ van vond?


De man vertelt dat hij uit Amsterdam komt. ‘Ik las het op internet. Er zijn weinig plaatsen waar je naakt mag liggen, begrijp je?’ Ik knik. ‘Woon je hier?’ vraagt hij verder. ‘Ja.’ En ik wapper met mijn arm om ongeveer aan te geven waar mijn huis is. ‘Ben je zelf weleens op De Zonneweide geweest?’

Ik schiet in de lach. Het was jaren terug. Nieuwsgierig geworden door het bordje en de ontoegankelijkheid van De Zonneweide wilde ik het weleens zien. ‘Ik zat op het veld met mijn bakfiets, een baby en een peuter. Lang heb ik het daar niet volgehouden. Er waren alleen maar mannen en soms liepen ze naar elkaar toe. Ik durfde nauwelijks te kijken.’ ‘Cruisen?’ zegt de krullenbol. ‘Heet dat zo?’ vraag ik hem. ‘In elk geval voelde ik me er toen niet op mijn gemak. Het leek mij meer een homo-ontmoetingsplaats.’

‘Ik ben hetero,’ reageert de krullenbol tot mijn verbazing. Gelijk voel ik me schuldig; voelt hij de behoefte om zich naar mij te verantwoorden? Alsof ik mezelf ooit zal voorstellen als hetero? ‘Het maakt mij niet uit op welk geslacht iemand valt. En ook al hebben ze daar in de bosjes seks met elkaar. Ze doen maar. Mij vallen ze niet lastig. Ik vind het prima.’ Zijn glimlach klaart ons ongemak en ik wijs hem nog een keer de weg als hij de verkeerde kant oploopt. ‘Via dit pad kom je op De Zonneweide.’

Jacobine van den Hoek werkt en woont met haar man en drie zoons in Amstelveen. Ze schrijft wekelijks over dingen die zij meemaakt en haar opvallen.

www.jacobinevandenhoek.nl

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie