Column Jacobine: C*-hond

AMSTELVEEN Vertederd kijkt ze naar de pup op het plaatje. Het blonde beestje houdt het hoofd een beetje schuin, de oren hangen tot aan de hals en de wenkbrauwen geven de pup een droevige, schattige blik. ‘Laten we het doen,’ zegt ze resoluut. ‘Ik beloof je dat ik de zorg op me neem.’ 

De tedere blik van zijn vrouw verwarmt zijn hart en doet hem denken aan de keer dat hij haar voor het eerst zag. Het was op het Stadsplein, ze moesten door dezelfde draaideur en hij wist meteen: zij wordt mijn vrouw. Maar haar opmerking brengt hem ook aan het twijfelen. Hij houdt van haar, gunt haar alles, maar soms is ze wel erg impulsief. Haar spontane acties brengen hen op onverwachte plekken, zoals die keer dat ze een ijsje wilde eten in Parijs. Ze gingen. Maar een andere keer wilde ze met het gezin naar een concert en had ze al kaarten gekocht; midden in de proefwerkweek van de kinderen. ‘Ik weet het niet hoor,’ zegt hij aarzelend. We werken nu beiden thuis, wandelen veel, maar dat gaat veranderen, weet je.’ ‘Nee joh, bedrijven hebben hun beleid aangepast. De mogelijkheid om vanuit huis te werken blijft bestaan. Een hond past prima in ons gezin.’ ‘En vakantie? We hebben geen ouders die het beest kunnen opvangen.’ ‘Er zijn toch dierenpensions? Ach, daar vinden we wel wat op.’ ‘Maar volgens mij ben ik allergisch?’ Ze lacht die onweerstaanbare lach van haar. ‘Dat is juist zo mooi! Mensen met een allergie hebben van een labradoodle geen last.’ ‘En wie gaat de hond uitlaten? Drie keer per dag, hè!’ roept hij ten einde raad. Hij weet dat hij de strijd al heeft verloren. ‘Ik! En de kinderen helpen mee.’ Ze drukt een kus op zijn mond en lacht onschuldig. Die middag bezoeken ze de fokker bij wie ze al een afspraak had staan.

‘Alle pensions zijn vol!’ Radeloos veegt ze haar blonde haar naar achter. ‘Schat,’ zegt hij, ‘jij zou het oplossen. Zoals je ook de hond zou opvoeden. Kijk nou, hoe onze bank eruitziet! De hond moet weg nu jij ook weer naar kantoor gaat. Ze beperkt ons in alles. Dat weet jij ook wel. Tot vanavond.’

Gelukkig was er iemand die deze hond liefdevol en permanent in huis nam. Voor hoeveel honden moet er nog opvang gezocht worden als onze maatschappij na c* weer normaal gaat draaien?

Jacobine van den Hoek werkt en woont met haar man en drie zoons in Amstelveen. Ze schrijft wekelijks over dingen die zij meemaakt en haar opvallen.

www.jacobinevandenhoek.nl