‘We dienen Amstelveners en expats beter te begeleiden’

AMSTELVEEN De Amstelveense samenleving is veelkleuriger en internationaler geworden. Dit vraagt om nieuw passend beleid voor een sterke sociale basis in onze stad.’ Uit: ‘Amstelveen Ontmoet Elkaar’, een visie van de gemeente Amstelveen, december 2020. Het Amstelveens Nieuwsblad bericht deze weken over die sociale basis. Hoe staat het ermee? Vandaag deel 4: Ontmoetingen.

Vierenvijftig lief- en leedstraten heeft Amstelveen inmiddels. De gemeente wil er de onderlinge band tussen bewoners mee bevorderen; kleine buurtinitiatieven worden gefinancierd uit een lief en leed potje, met een maximum bedrag van 150 euro per straat.

“Het werkt”, zegt Wilma Stokkel wijkcoach Groenelaan. “Een ouder echtpaar in onze wijk had weinig contact met andere bewoners. Ze woonden in een appartementencomplex met een diverse samenstelling, op de elfde verdieping. Buren begrepen dat ze vaak ziek waren. Een bewoner wilde een bloemetje met een kaartje langs brengen. Dat andere inwoners aan hen dachten. Ze belde aan, maar het echtpaar deed niet open. Het schemerde al en zij hoorde de meneer roepen: ‘Ga weg. Ga weg.’ Zij heeft het bloemetje toen maar voor de deur gezet met een kaartje erbij. De dagen daarop zocht de man contact met haar. Hij was emotioneel en vertelde dat het hen zoveel had gedaan.”

“Lief en leed straten hebben een enorme vlucht genomen”, zegt Marijn van Ballegooijen, wethouder Zorg en Welzijn. “Er is een verschil tussen een bloemetje afkomstig van een privépersoon of betaald uit een buurtbudget. Bij de laatste is de betekenis en het gevoel anders. Het geeft aan: wij letten op elkaar. Dat vinden we als gemeente belangrijk. Daarom ondersteunen we activiteiten en initiatieven om verbinding te maken.”

SAMEN DOEN Stadsdelen, stichtingen en organisaties weten dat de gemeente meer inzet op ‘Elkaar Ontmoeten’. Sinds enkele jaren zijn zij ook intensiever bezig dat te realiseren. Nieuwe projecten zijn ontwikkeld, maar tot nu toe gooide corona roet in het eten. Hans Jansen, voorzitter van SAKB KunstLokaal. “We hebben de tijd nu maar gebruikt om het centrum te verbouwen. In de Odin-zaal zijn we bezig met het leggen van een houten vloer. Als die klaar is gaan we de zaal omvormen tot een internationale ontmoetingsplek. We willen Amstelveners van welke origine ook met elkaar in contact laten komen. Onder het motto: samen doen. En dan bedoel ik niet dat alles in de mixer komt, zodat het één cultuur wordt. Nee, we leren elkaar kennen maar wel met respect voor elkaars cultuur. Bij ons gaan bijvoorbeeld veel Japanse en Nederlandse ouderen al met elkaar in gesprek, gewoon om elkaar beter te leren kennen. Ik zie dat het helpt. Grenzen vallen weg.”

DIALOOGGROEP Uit recent onderzoek van de gemeente blijkt dat 75 procent van de ondervraagde Nederlandse Amstelveners en 86 procent van de niet-Nederlandse Amstelveners het belangrijk vindt contact te hebben met buurtgenoten van verschillende herkomst. Seerp de Blauw, voorzitter stadsdorp Elsrijk probeert daar aan bij te dragen. “Onze wijk verandert. Er zijn in de loop van de tijd veel internationals en expats bijgekomen. Veertig procent is van buiten. Vroeger hadden we een keer per jaar een straatfeest. Nu er zoveel inwoners van buiten komen is daar minder interesse voor. Daar willen we wat aan doen. De wijk heeft een Diversiteitsgroep, waaronder de Dialooggroep valt. Door lezingen, discussies en dialogen wil deze werkgroep de communicatie tussen de verschillende sociale groepen bevorderen en daarmee de sociale cohesie in de wijk.”

Voorzitter stadsdorp Elsrijk Seerp Blauw. - Foto: Naomi Heidinga

De Dialooggroep was al opgestart, maar corona was -wederom- de spelbreker. De Blauw: “Zodra het kan gaan we weer beginnen. In de Dialooggroep gaat het ook om gesprekken over diversiteitsonderwerpen. Het is kleinschalig. Ongeveer zes, zeven mensen converseren onder leiding van een ervaren gespreksleider, in een veilige omgeving, over actuele kwesties als De Bersiap. De bedoeling van de dialoog is dat we in een open gesprek goed naar elkaar luisteren. Discussie staat dus niet centraal.”

OVER DE STREEP Caron Honold, wijkcoach van stadsdeel Keizer Karelpark zoekt soortgelijke activiteiten. “We hebben met ongeveer veertig inwoners al een keer het spel Over de Streep gespeeld. Het komend jaar willen we dat vaker gaan doen. Het is een spel om meer respect en meeleven tussen deelnemers te stimuleren en vooroordelen van mensen tussen verschillende culturen tegen te gaan. Er staat een streep in het midden van de zaal en dan wordt bijvoorbeeld gevraagd: Wie is niet op tijd op afspraken? Of: Wie heeft een van zijn ouders verloren? Deelnemers voor wie dat geldt lopen naar de overkant: Over de Streep. Zo leren deelnemers elkaar kennen. Het zijn intieme momenten die gedeeld worden.”

Toch plaatst zij ook een kanttekening: “Ik zie dat de weerzin tegen sommige nieuwkomers groeiende is.” Wat dient er te gebeuren? Honold: “Iedereen doet echt zijn best, daar ligt het niet aan, maar we moeten expats, internationals en Amstelveners niet alleen maar bij elkaar zetten. Dat het dan vanzelf goed gaat. We dienen dat beter te begeleiden. Diverse groepen huren bijvoorbeeld in de wijk ruimtes om in eigen groep bijeen te komen. Dat is heel positief voor de emancipatie. Voor integratie ga je een stap verder: neem eens een kijkje, als professional, door gewoon de groep als zodanig beter te leren kennen. Sommige groepen hielden zich bijvoorbeeld niet zo goed aan de corona-regels. Dan kan iemand voorlichting aanbieden: hoe komt het dat jullie hier minder gevoelig voor zijn?’

CORONA Inwoners, wijkcoaches, instellingen en stichtingen zien het belang van verbinding leggen. Corona zorgde er alleen voor dat activiteiten niet plaats konden vinden. Op 14 februari stond een inspiratiedag voor lief en leed deelnemers gepland, maar dat mocht niet doorgaan. “Jammer”, zegt Wilma Stokkel, “we willen het nu in april doen.” Zij kan niettemin putten uit genoeg voorbeelden. “Een inwoner had het initiatief genomen om in het voorjaar iedereen in haar straat een zonnebloempit te geven. Bewoners hebben die geplant en twee maanden later had iedereen in de straat een zonnebloem in de tuin staan. Van elke inwoner is een foto gemaakt, naast de zonnebloem. Het is een prachtige manier om contact met elkaar te maken.”

Dit artikel is mede tot stand gekomen door een bijdrage uit het Mediafonds Amstelveen.

Martin Bons

‘